Gülse Birsel bir “Avrupa Yakası” yarattı, başına dert oldu!

Gülse Birsel bir “Avrupa Yakası” yarattı, başına dert oldu! “Nasıl yani?” dediğinizi duyar gibiyiz. Hemen anlatalım…

“Avrupa Yakası” dizi sektörü için bir milad oldu. “Hayatta dizi
izlemem” diyenlerin bile nurtopu gibi bir “dizisi” oldu. Çarşamba
akşamları ekranlara kilitlendik, hikaye bitince bunalıma girdik. Uzun
bir aradan sonra başlayan “Yalan Dünya” ile de kendimize geldik. Ya da
gelemedik, Avrupa Yakası’nda kaldık! Çünkü hikaye gün geçtikçe “Avrupa
Yakası” olmaya başladı. Biri Nişantaşı, diğeri Cihangir hikayesi.
İstanbul’lular bilir, bu iki semt arasındaki “hem çok ayrı, hem de aynı”
oluşu. Gülse Birsel de bu durumdan yola çıkarak ilk hikayedeki
kahramanları ufak rötuşlarla yeni hikayeye uyarlamış. Buna göre de,
Burhan-Selahattin, Makbule-Gülistan, Şahika-Nurhayat, Gaffur-Orçun
oluvermiş. Bu saydığımız karakterler arasında elbette fark var, ama
temel aynı. Deniz ise zaten Aslı, Dursun’a hiç girmiyoruz. Buraya kadar
normal diyelim. Ama hikayeler aynı olmasa bari! Bu kadar yeni bir
dizinin kısır döngüye girmesi anlamsız. Örneğin son bölümde andropoza
giren Selahattin Çakaler, yanlış anlama sonucu kendisini ölecek sanıyor,
e biz bu filmi Burhan’da görmüştük. Başka bir örnekte parasız kalan
Aslı ve Volkan, babalarının antika tablosunu satmış, sonra da antikacı
antikacı dolaşıp tabloyu aramıştı. Tıpkı Deniz ve Bora’nın parasız kalıp
anneannesinin biblosunu satması ve sonra da geri almak için
çabalamaları gibi. Son bölümde gördüğümüz şizofren yönetmenin bir
benzeri Avrupa Yakası’nda Volkan’ın da başına gelmiş, Volkan, sevgili
olduğu kızın şizofren olduğunu sonradan anlamıştı. Bunlar gibi o kadar
çok benzerlik var ki dizide, ararsanız neler çıkacak neler… Ayrıca
“Avrupa Yakası”nda burnunu ve uzun boyunu her fırsatta eleştiren ve bunu
“özeleştiri” olarak tanımlayan Gülse Birsel’in bu durumu “Yalan
Dünya’ya da taşıması kabak tadı vermiş, bizden söylemesi..